Εις το εδώ μήτε υποψίαν καμμίαν έχετε, μήτε μεγάλους φόβους και κόπους θέλετε καταβάλλει, επειδή εγώ είμαι ευπειθής εις όλας σας τας προσταγάς. Η δυσχέρεια είναι διά εμέ, και ο φόβος και ο κόπος· πλην όλα τα θυσιάζω εις την φίλην μου πατρίδα και εις τον φίλτατόν μου αδελφόν πρίγκιπα Υψηλάντην· έχω χαρακτήρα, και αυτός ο χαρακτήρ θέλει παύσει μετά την αποβίωσίν μου· διά τούτο και οι εχθροί μου πολλοί.

Η παρούσα μελέτη φιλοδοξεί να είναι μια ιστορική βιογραφία για τον Φαναριώτη Μιχαήλ Σούτσο (1784-1864), γνωστότερο μεταξύ των συγχρόνων του ως Μιχάλβοδα. Σημείο τομής της πολιτείας του Σούτσου υπήρξε η συμμετοχή του στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, κάτι που άλλωστε διαμόρφωσε και το βασικό ερευνητικό ερώτημα. Γιατί αποφασίζει ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Πύλης, ένας έμπιστος του σουλτάνου –καθώς έχει χρηστεί μέλος του οκταμελούς Μυστικοσυμβουλίου του–, να πάρει το ρίσκο και να συμμετάσχει σε ένα κίνημα με εντελώς αβέβαιη κατάληξη; Ένα κίνημα που δεν υπονομεύει απλώς τον σουλτάνο, αλλά κυρίως τους όρους αναπαραγωγής του ίδιου ως ανώτερου αξιωματούχου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, καταστρέφοντας, ίσως μη συνειδητά, τη μόνη πραγματικότητα μέσα στην οποία ήταν άριστα ενσωματωμένος. Μολονότι η μελέτη εστιάζει σε ένα άτομο, τον Μιχάλβοδα, η πολιτεία του λειτουργεί ως καθοδηγητικός μίτος, έτσι ώστε να φωτιστούν ευρύτερα ζητήματα, όπως εκείνο της άσκησης της διακυβέρνησης σε διαφορετικά κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα, και συγκεκριμένα της μετάβασης από την πραγματικότητα του σουλτανικού αυτοκρατορικού καθεστώτος σε μιαν άλλη, διαφορετική, όπως είναι αυτή της συγκρότησης και στελέχωσης του νεοσύστατου ελληνικού εθνικού κράτους, της διαμόρφωσης εθνικής συνείδησης και της συγκρότησης εθνικής ταυτότητας.